Powrót do spacerów.

Tegoroczny sezon grzybowy okazał się wyjątkowo kiepski, toteż zamiast łazić bezcelowo po lesie pełnym komarów, jeździliśmy samochodem na wycieczki, korzystając ze słońca.

Teraz zakończyła się era wycieczek i grzybobrań, zatem reaktywuję bloga o spacerach.

Tą notką chciałbym rozpocząć nowy, lepszy okres.

Od marca do maja bieżącego roku, z powodu pewnej toksycznej i okropnej dziewczyny czułem się mega fatalnie. Lęki, smutki, złamane serce i zszargane nerwy.

Notka z 31 maja wyznacza symboliczny koniec tego nieszczęśliwego okresu.

Podczas spacerów w wymienionym czasie, myślałem o niej i czułem się niesamowicie źle.

Na szczęście udało mi się zerwać tą znajomość i nastał kres obciążeń psychicznych.

Dzisiejszy spacer w porównaniu do tamtych był znacznie lepszy - bez myślenia o trującej osobie i smutków.

Było zimno, szaro i ogólnie nieprzyjemnie, ale wybraliśmy się mimo to na spacer do Drużykowy.

W sumie oklepane i nudne miejsce, ale każdy spacer dobrze działa na zdrowie fizyczne i psychiczne.

O grzybach już nie myślałem, ponieważ sezon jest prawie martwy i prawie nic nie rośnie.

Jednak mile się zaskoczyłem i po drodze znaleźliśmy zielonkę oraz kilka śniejaków.

Nie każdy nadawał się do zabrania, bo były robaczywe :(

Listopadowe grzyby.

Włożyłem sobie słuchawki i słuchałem ulubionych hitów.

Całkiem fajnie mi się spacerowało w nowych gumiakach z Biedronki.

Wreszcie normalne buty, a nie gumofilce.

Wysokie i z zaciskanymi na sznurek cholewkami.

Szybko się ściemniło i trzeba było wracać do samochodu.

Ciemno wszędzie. Głucho wszędzie.

Założyłem sobie latarkę czołową, tym samym przypominając sobie klimatyczne powroty w nocy do samochodu przez ciemny las.

Tradycyjnie na koniec herbata ,,termosówka".

Zrobiliśmy 6916 kroków, spaliliśmy 272 kcal i przeszliśmy 4.1 km.

Dystans nie powala, ale zawsze to początek nowego millenium.